Milan, Nasaan Ka Man
“Ang di marunong tumingin
sa kanyang pinanggalingan ay hindi makakarating sa kanyang paroroonan.”
-
Si Lino ay isang taong mapalaaway, matapang at
lahat ng kanyang kagustuhan ay gusto niyang matupad at maging. Para siyang bata
magisip, bilang isang OFW si Lino ay isang OFW na ang kanyang perspektibo sa
mga OFW ay mga kawawa at tunay niyang ninais higit sa lahat ay umuwi ng
Pilipinas, nagbago lamang ang kanyang isip dahil sa pagtagal na niyang tumira
sa Milan at naunawaan niya na hindi na palang pwede umuwi at nangangailangan
nilang maghanap buhay. Walang nagawa si Lino kundi maghanap buhay at mabuhay
kasama ni Jenny. Maghanapbuhay ng maghanapbuhay at tumira na doon habang
nagpapadala ng pera pauwi sa Pilipinas. Mahirap man ang kanyang buhay Si Lino
ay masasabing mayabang at makapal ang mukha ngunit ito ay naging susi sa
kanyang pagpupursigi at pagtangal sa napakaraming trabaho sa Milan.
Si Jenny naman ay siyang
OFW na sa tagal at sa hirap ng buhay at tinatanggap na lamang ang lahat ng
kahirapan at nagpursigi, nagpursigi at nagsipag upang suportahan ang kanyang
mga magulang at ang kanyang Pamilya. Si Jenny ay isang simbolo ng mga karanasan
ng mga OFW na iwanan ang kanilang mga anak para lamang magtrabaho sa ibang
bansa, mga taong nakikita na wala ng pagasa ang Pilipinas at nagtitiis ng buhay
sa ibang bansa. Siya ay parang mga tao na tinitiis ang pagkahiwalay sa kanilang
pamilya upang makakita at tumulong sa ekonomiya ng Pilipinas sa ibang bansa.
Ang pelikulang ito ay
nagsasalaysay ng kwento ng mga OFW. Pinapakita ang kanilang mga karanasan, ang
kanilang kahirapan. Tayo bilang mga Pilipino sa Pilipinas kung akala natin may
pagasa sa ibang bansa, isa itong pelikula na siyang sasagot sa ating opinyon.
Tunay na napakahirap, napakatindi ng sakit at hirap ng mga OFW. Hindi ito “specialized
work” kundi isang simbolo na ang natitirang paraan upang kumita ng pera ay
magtrabaho sa ibang bansa, ang ating bansa na puno ng mga katiwalian ng mga
pinuno tulad nila S.M. at ng mga Ayala ay hindi na sapat upang iaangat ang
ating pambansang ekonomiya. Ang OFW ang siyang mga “pagasa ng bayan” dahil
tunay ngang wala ng pagasa o kung ano mang paraan na iaangat ang ating bansa
mula rito. Ang mga OFW ay mga nagtitiis, mga nagbibigay ng kanilang buhay upang
isuporta ang pambansang ekonomiya ng Pilipinas.
Ang pinaka mensahe ng
pelikula ay mahalaga, at ito ay kapag nandiyan ayaw mong isipin, ngunit
pagnawala ito’y palagi mong iisipin. Ang Pilipinas ay siyang ating bansa, ay
siyang nagpabuhay sa atin. Ang pagiging OFW ay napakahirap na bagay dahil hindi
lamang ang iyong pamilya ay iyong iiwanan ngunit pati rin ang kultura, ang
kasarinlan. Ang mga Pilipino ay lutang parin hangang sa ngayon, hangang sa
ibang bansa hindi natin kilala ang ating sarili kaya’t kapag dumating ang mga
problema, walang maaring balikan ang mga OFW. Ang mga OFW ay parang itinutulak
sa dalawang dulo, ang bumalik sa Pilipinas at magtiis sa hirap, o mag trabaho
sa labas ng bansa hindi kasama ang pamilya at titiisin ang kahirapan.
